Zauważone i zatrzymane

Z tego tekstu nie będzie pieniędzy. Nikt nie obliczy w nim liczby znaków. Nie przełoży ich na wysokość wierszówki. Nie wszystko da się sprzedać jak dwa zdjęcia sąsiadujące ze sobą na wąskim pasku negatywu. Połowa czerwca. Rok nie jest ważny. Piątek. Koniec roku szkolnego. Dzisiejsza pogoda dobrym prognostykiem wakacji. Błękit nieba nieskazitelny. Brak deszczu. Żadnej kropli z wyjątkiem potu spływającego po rozgrzanych plecach. Niewiele pomoże tu cień topoli. Gorąco. Pożegnalna impreza w przedszkolu nr 18 w Lesznie. Ogródek. W nim stoliki i krzesła - dla dzieci i dla rodziców. Słowo wstępne dyrektorki. Później imprezę prowadzi przedszkolanka. Blondynka. Najprawdziwsza. W niebiesko - różowym kostiumie odsłaniającym kształtny brzuch. Różowa klamerka w długich włosach. Powieki na różowo. I usta. W prawym kąciku pieprzyk. Stalowa, okrągła klamra paska działa ogniskująco na wzrok zebranych. Szczególnie rodziców - mężczyzn. Gorąco. Robi się coraz goręcej. Podpowiedzi gorącej wyobraźni ...

W twoim pokoju tyle twórczego nieładu, tyle pięknego bałaganu, tyle wspaniałych - zaklętych w przedmiotach - wspomnień sprzed lat. Lubię zatrzymywać tą twoją przestrzeń na zdjęciach. Lubię wracać do tych zdjęć, bo ... przestrzeń twojego pokoju wciąż się zmienia. To co dziś jest ważne, jutro nie będzie miało już żadnego znaczenia. Bo płynie czas ... Kiedyś docenię zwykłe zdjęcia... Obraz zasuszonych stokrotek wyglądających na świat z okna pokoju mojej córki. Domek na drzewie zbudowany z klocków - projekcja dziecięcych marzeń. Lusterko, które na chwile potrafiło zatrzymać światło płynące z twarzy dziecka. Obrazki przypięte klamerkami do sznurka ... Każdy z tych kadrów chciałbym zatrzymać na zawsze. Jednak wiem, że to niemożliwe. Pamięć ze swej natury jest substancją nietrwałą, zdjęcie na papierze - tym bardziej ulotne. Robię wszystko by ocalać czas, który bezpowrotnie przepływa mi między palcami.