Niebiblijny Sąd Ostateczny

-
Raz po raz w snach pojawia się wizja sądu ostatecznego. Nie tego z obrazu Hansa Memlinga czy Hieronima Boscha. Sąd ostateczny nie ma płaszczyzny wymiaru sprawiedliwości - nagroda, kara. Ma raczej charakter refleksji nad tym co przeszedłeś w życiu. Stajesz przed Bogiem. On zadaje ci pytania: Dałem ci czas do wykorzystania. Co z nim zrobiłeś? Dałem Ci rozum. Jaki z niego zrobiłeś użytek?
A zatem mamy nowy dzień. Kolejne 24 godziny do wykorzystania. To oczywiście życie na kredyt. Bo to Bóg dał nam kredyt na życie. Naszym zadaniem jest go spłacić. Kredyt bezodsetkowy, nielichwiarski. Bez zmiennej stopy procentowej. Komornikiem jest nasze sumienie.Jeśli puka do naszych drzwi - coś jest nie tak.
Można zatem spłacać ten kredyt. Służąc Bogu w osobie drugiego człowieka. Służąc światłu, które stworzył Bóg.
Stąd pewnie aparat fotograficzny. Jak notatnik służący do zapisu myśli, odczuć. Jeżeli można uczynić kogoś szczęśliwym robiąc mu zdjęcie - trzeba to uczynić. Jeżeli można zatrzymać czas, zapisując go na zdjęciu - trzeba to uczynić. Nigdy nie wiesz, czy zdjęcia te nie pomogą komuś, czemuś... Ale warto.
Warto iść w kierunku światła. Warto wziąć udział w fotosyntezie życia.

                                                                   Fot. Marek Adamczyk


Krzysztof Miller napisał tak:
Jesteśmy szaleni . Andrzej i ja. W naszym szaleństwie jest metoda. Za naszym szaleństwem przemawia długoletnia praktyka. Tym szaleństwem, a właściwie miłością do operowania światłem i obiektywem chcieliśmy się z Wami podzielić. Przyjemne z pożytecznym albo na odwrót. Nic na skróty. Fotosynteza fotografii. Bo fotosynteza to światło. Fotosynteza to życie. Od fotosyntezy wszystko się zaczyna. Jak jej zabraknie to wszystko się skończy. Jesteśmy gotowi na otwartą dyskusję. Gotowi na burzę mózgów. Gotowi na  spotkanie z wami. Oczywiście pod warunkiem że wy jesteście gotowi na spotkanie z nami. Fotosynteza to termin. Definicja. Skończenie nieskończona. Ale odnosząca się zawsze do światła lub jego braku. Do życia. Do tego odnosić ma się nasza dyskusja o fotografii - fotosyntezie. Termin ten naukowy doskonale wpisuje się w naszą retorykę. Bo nie bez powodu pierwsze salony fotograficzne prowadzili aptekarze czy mydlarze. Oni za pan brat byli z chemią, odczynnikami skrupulatne odmierzanymi aptekarską wagą. My skrupulatni nie będziemy. Będziemy w naszych dyskusjach bardziej anarchistyczni. Mniej pozytywistyczni . Bardziej romantyczni. Może wspólnie odkryjemy jakąś myśl. Fotosynteza i kropka. Przemielimy wasze i nasze mózgi.  Dla nas i dla was...
Warto zatem być szalonym. Może Bóg osądzi nas z pozytywnego szaleństwa.


Andrzej Przewoźny

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Ojciec Patryk od nalewek

-
Obraz
Dokładnie 500 lat temu mnich Bernardo Vincelli we francuskim klasztorze w miejscowości Fécamp w Normandii sporządził pierwszą recepturę benedyktynki _ likieru na bazie ziół oraz korzeni zalanych rumem. Pierwsza osoba, która jej skosztowała, wykrzyknęła ponoć: "Bogu najwyższemu chwała" w uznaniu doskonałego smaku. Likier stał się w niedługim czasie bardzo cenionym - również na stołach królewskich - trunkiem. Pierwotną recepturę z czasem zmieniano i udoskonalano, zależnie od dostępności ziół oraz własnych doświadczeń zielarskich. Korzystając z wiekowej tradycji, różne klasztory wypracowały własne, oryginalne w smaku i aromacie benedyktynki.     500 lat później ojciec Patryk Ostrzyżek OSB z klasztoru Benedyktynów w Lubiniu zdobył tytuł Mistrza Nalewek Polskich z Akcyzą. Na I Konwencie Mistrzów Polskich Nalewek, który odbywał się w Kazimierzu nad Wisłą, zostawił w tyle długoletnich fachowców od nalewek, m.in.: Karola Majewskiego z firmy Nalewki Staropolskie, nalewkarnię L...
Czytaj więcej

Niezywkła historia leszczyńskiego fotografika

-
Obraz
Śladami Tadeusza Semrau Nazwisko Tadeusza Semrau nie znalazło się w słowniku biograficznym Leszna, choć przez prawie szesnaście lat utrwalał na zdjęciach miasto i jego mieszkańców. Odnalazłem jego rodzinę, na Śląsku.    „Tadeusz Semrau, Leszczyńskich 25, tel. 242” - taki napis miał na pieczątce, którą znaczył swoje zdjęcia i pocztówki. Urodził się w 12.10.1892 r. w Popielewie w gminie Trzemeszno. Na imię miał Maksymilian Tadeusz, ale jego żona poprosiła, aby używał drugiego, gdyż było ... łatwiejsze. Walczył w powstaniu wielkopolskim. 28 października 1919 r. w Gostyniu pojął za żonę Marię Hejnowicz. Pracownię fotograficzną w Lesznie założył w roku 1920 na miejscu zakładu fotograficznego Karla Feichtnera. Prowadził firmę - dokumentując architekturę i życie Leszna - aż do 1936 roku. Później wraz z rodziną wyjechał. -Ojciec wyprowadził się do Przemyśla. Tam nie mógł dojść do porozumienia z kupcami żydowskimi, którzy zdominowali to miasto. Po dw...
Czytaj więcej

Bogdan Marciniak. Wspomnieniowe kadry

-
Obraz
Taki film niedawno znalazłem. Bardzo dobrze pokazuje Bogdanie magię Twojej twórczości... I już niedługo znowu się spotkamy. Całe szczęście... I spotkaliśmy się. 30 listopada 2018 r. w Miejskim Biurze Wystaw Artystycznych w Lesznie. Tłok był niesamowity. A ty wśród wszystkich. W głównej roli. Rozgadany zdjęciami. Wspólnie z Marcinem zastanawialiśmy się czy nie wyburzyć ścianek Galerii aby wszyscy weszli. Nie weszli... stali też na zewnątrz. Ale mam przekonanie, że Ty wszystkich ich ukryłeś, przytuliłeś w swoim sercu. I tam wszyscy się zmieścili. Niesamowite. Jak pojemne masz serce. Nie wiem czy bardziej pojemne masz serce czy doskonalsze oko. Ale na razie nikt nie zadaje o to pytań.  Lubię czytać słowa przepełnione emocjami. One są najpiękniejsze bo najbardziej prawdziwe. Zbliżona do człowieka. Nie ma w nich matematyki, wyrachowania. Są emocje najprawdziwsze, a życie to przede wszystkim sumaryczność emocji. Dlatego ze wzruszeniem przeczytałem to, co o Bogda...
Czytaj więcej