Staromiejski Cmentarz Ewangelicki we Wschowie - 22 listopada 2019
Staromiejski Cmentarz Ewangelicki we Wschowie
... stopniowo, wraz z przybywaniem nowych tablic epitafijnych, stawał się cmentarz coraz bogatszą księgą Ars Moriendi, publicznym podręcznikiem uczącym ludzi prawd ostatecznych. Pomagając przygotować się do śmierci, najważniejszego momentu życia, pouczała ona jednocześnie jak dobrze i sprawiedliwie żyć. Język alegorycznych obrazów i symboli był uniwersalnym kodem zrozumiałym dla wszystkich. Tylko przy jego pomocy można było wyrazić to, co wymykało się opisowi dyskursywnemu. Na cmentarnych kamieniach pełno jest różnych symboli odnoszących się do odwiecznych prawd bytu ludzkiego: lecące w stronę słońca na ptasich skrzydłach serca, latarnie morskie pośród wzburzonych fal, aniołki wypuszczające bańki mydlane, amorek zdejmujący zużytą koszulę, jak dusza śmiertelnie chore ciało, retorty alchemiczne mówiące o możliwości całkowitej przemiany, wąż Uroboros pożerający własny ogon (symbol nieskończoności), złamane drzewo, uschły krzak róży, wazon pełen kwiatów, emblemat cudownej harmonii bytu — wielość w jedności. Często pojawia się motyw czaszki zwieńczonej koroną kłosów zbożowych, są też czaszki z wychodzącymi z oczodołów wężami, kotwice, muszle i wiele innych wyobrażeń symbolicznych, obciążonych bogactwem znaczeń, które niestety wymykają się poznaniu dzisiejszego przechodnia... (Marek Chwistek, Kamienna kronika)
... stopniowo, wraz z przybywaniem nowych tablic epitafijnych, stawał się cmentarz coraz bogatszą księgą Ars Moriendi, publicznym podręcznikiem uczącym ludzi prawd ostatecznych. Pomagając przygotować się do śmierci, najważniejszego momentu życia, pouczała ona jednocześnie jak dobrze i sprawiedliwie żyć. Język alegorycznych obrazów i symboli był uniwersalnym kodem zrozumiałym dla wszystkich. Tylko przy jego pomocy można było wyrazić to, co wymykało się opisowi dyskursywnemu. Na cmentarnych kamieniach pełno jest różnych symboli odnoszących się do odwiecznych prawd bytu ludzkiego: lecące w stronę słońca na ptasich skrzydłach serca, latarnie morskie pośród wzburzonych fal, aniołki wypuszczające bańki mydlane, amorek zdejmujący zużytą koszulę, jak dusza śmiertelnie chore ciało, retorty alchemiczne mówiące o możliwości całkowitej przemiany, wąż Uroboros pożerający własny ogon (symbol nieskończoności), złamane drzewo, uschły krzak róży, wazon pełen kwiatów, emblemat cudownej harmonii bytu — wielość w jedności. Często pojawia się motyw czaszki zwieńczonej koroną kłosów zbożowych, są też czaszki z wychodzącymi z oczodołów wężami, kotwice, muszle i wiele innych wyobrażeń symbolicznych, obciążonych bogactwem znaczeń, które niestety wymykają się poznaniu dzisiejszego przechodnia... (Marek Chwistek, Kamienna kronika)
Komentarze
Prześlij komentarz